“Historisch, aangrijpend, en straks wellicht ook legendarisch. Petrus en den Doodendraad, de theatervoorstelling waarin Jo de Meyere en Sofie Palmers verwikkeld raken in een indrukwekkend samenspel, hoort thuis in de categorie ‘must see’”, P.B. Gazet van Antwerpen
“Van de jongedame maakt Perceval een sussend klankbord, sterk vertolkt door Sofie Palmers. Ook haar weet Perceval op te tillen naar een ongezien niveau. Net door Palmers klein maar barstensvol emotie te laten spelen.” Els van Steenberghe, Focus Knack
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de grens tussen België en Nederland door de Duitsers hermetisch afgesloten door een elektrische draad (een soort ijzeren gordijn avant la lettre). Bepaalde leefgemeenschappen op de grens werden op die manier van mekaar gescheiden met vaak grote sociale en emotionele gevolgen. Tegen de achtergrond van dit historische gegeven speelt ‘Petrus en den Doodendraad’. De oude Petrus blikt terug op zijn leven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Een passionele liefde tussen Petrus en Marie werd gedwarsboomd door koppig toeval, een reeks verschrikkelijke gebeurtenissen, een dodelijke draad en een wereldoorlog. Hoe komt een man uit zoveel gruwel tevoorschijn, waarmee houdt hij zich staande? Een leven lang vastklampen aan een onvervuld verlangen, verdwaald in het verleden. Een tragische love-story op de grens waar ooit den draad stond, die dorpen in tweeën sneed, waar smokkelaars aan bleven plakken, die een verloving tot een vierjarig bestaan veroordeelde. Een voorstelling over hoe zelfs 2.000 volt de liefde niet kan stoppen. Integendeel.
tekst | Guido Van Meir |
regie | Stefan Perceval |
spel | Jo De Meyere en Sofie Palmers |
scenografie | Niek Kortekaas |
kostuums | Chris Snik |